“Mag een controleur van de Sociale Dienst onverwachts op mijn stoep staan voor een huisbezoek? En wat als ik weiger om deze persoon in mijn huis te laten?”
Op zich mag een onaangekondigd huisbezoek plaatsvinden om het recht op bijstand te kunnen vaststellen. De Centrale raad van beroep heeft wel het volgende hierover gezegd:
“aan de bijstandscliënt/bewoner moet vooraf toestemming worden gevraagd voor het binnentreden en aan hem moet vooraf worden medegedeeld dat het eventuele weigeren van toestemming geen directe gevolgen heeft voor de bijstandsverlening. Slechts wanneer de gemeente op grond van feiten en omstandigheden reden heeft om te twijfelen aan de rechtmatigheid van de bijstandsverlening, behoeft het weigeren van toestemming niet zonder gevolgen te blijven. De bewijslast dat de bewoner na voorgelicht te zijn over zijn rechten, vrijwillig toestemming heeft gegeven voor het binnentreden, berust op de gemeente”.
Gaat het om de medewerkingsverplichting zoals vermeld in artikel 17 Wwb, dan kan ook een anonieme tip reden zijn om tot het onaangekondigde huisbezoek over tegaan. Meestal is de eigen bijstandsconsulent daarbij aanwezig.
Je hoeft de sociale recherche niet binnen te laten. Die hebben een huiszoekingsbevel nodig om binnen te mogen komen. Daarom zijn ze vaak vergezeld van een bijstandsconsulent omdat deze geen huiszoekingsbevel hoeft te hebben. Die moet jou wel vooraf informeren over de reden van het huisbezoek en de gevolgen ervan als je niet meewerkt. Tevens moeten ze zich identificeren. Indien ze dat niet hebben gedaan, dan zijn ze nalatig geweest.
Als je ze binnen laat bij een onaangekondigd huisbezoek, dan mogen ze zelf de kasten niet open maken. Ze mogen jou wel vragen dit te doen. Wil jij hier niet aan meewerken dan kan dit gegooid worden op artikel 17 Wwb, namelijk dat je onvoldoende medewerking wilt verlenen. Maar natuurlijk kun je weigeren, indien je daar een goede reden voor hebt.